പ്രണയം

ചില്ലയായ് മാറി 

എനിക്കും നിനക്കും 

കൊക്കുരുമ്മി സ്വപ്നം കാണാൻ 

പ്രണയം 

ഇലകളായ്‌ മാറി 

എനിക്കും നിനക്കും 

വെയിലേറ്റ് വാടാതിരിക്കാൻ 

പ്രണയം 

വേരായി മാറി 

എനിക്കും നിനക്കും 

കാറ്റത്തുലഞ്ഞു വീഴാതിരിക്കാൻ 

പ്രണയം 

കുളിരായ്  മാറി 

നാട് നീളെ പന്തലായ് 

തണലായി തണുപ്പായി 

സഹിച്ചില്ല, അത് വഴി നടന്നു പോയ മനുഷ്യന് 

വേരോടെ  അറുത്തുമാറ്റി 

പ്രണയം വീണു പിടഞ്ഞു 

കുങ്കുമം ചിതറിയ തൃസന്ധ്യ പോലെ
മരവിച്ച രണ്ടാത്മാക്കൾ ദൂരേക്ക് പറന്ന് പോയ് 

പറയാതെ നീ 

ഉപേക്ഷിച്ച വാക്കുകളിലൂടെ 

തപ്പി നടന്നു ഞാൻ 

വഴിതെറ്റി 

ആ
മിഴികളിലൂടെ
കപ്പലോടിച്ചത്
എന്റെ നെഞ്ചിലെ
കണ്ണീർ കടലുകളായിരുന്നു

നിന്റെ അധരങ്ങളിൽ
ഇറ്റിറ്റു വീണ
മഴ തുള്ളികളെ
എന്റെ ചുണ്ടുകൾ
എന്തിനോ പ്രണയിക്കുന്നു 

വാക്കുകൾ 

അവസാനിക്കുന്ന

വഴിയോരത്ത് 

ഒരു

പുഞ്ചിരിക്കായ്

ഞാൻ 

കാത്തിരിപ്പുണ്ട് 

പൂക്കും മുൻപേ
കൊഴിഞ്ഞു പോയ
എന്റെ ജമന്തി പൂവിന്.........


നീ പൂക്കുന്നതും കാത്ത്
കണ്ണിലൊരായിരം മഴവിൽ ഒളിപ്പിച്ച്
വേനൽ മഴയിൽ നനഞ്ഞു നടന്ന
എന്റെ നെഞ്ചിലെ സ്വപ്നങ്ങളോട്
പറയുവാൻ ഒരു നുള്ള്
വാക്ക്, കടം തരാമോ  ???

നിന്റെ വരികളിൽ
ഒഴുകിയ
പ്രണയാക്ഷരങ്ങളിൽ
ഞാൻ
എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ
കോർത്തിട്ടു 

നിന്റെ മിഴികൾ
പറയാൻ മറന്ന
ആ രണ്ടു വരികളിൽ
എഴുതി ചേർത്തു
എന്റെ ജീവിത കാവ്യം 

ഓർമ്മകൾ ഒരു തുറന്ന പുസ്തകമാണ്

അടയ്ക്കും തോറും, തള്ളി തുറന്നു വരുന്ന
വിൽക്കപെടാത്ത പുസ്തകം 

എന്റെ തോരാത്ത 

കണ്ണുനീരാണ്                                    

നിന്നെ യാത്ര അയക്കുന്ന 

ഈ പെരുമഴ 

മറക്കും തോറും
മനസ്സിലേക്ക്
ആളിക്കത്തി വന്ന
ഓർമ്മകൾ
നെഞ്ചിലെ പ്രണയത്തെ
ചാംബലാക്കി

കാലം ഒരു മായാജാലക്കാരൻ ആണ് 

അല്ലെങ്കിൽ 

പൂക്കാത്ത എന്റെ 

ഗുൽമോഹർ ചെടിയിൽ 

ആരും കാണാത്ത നിന്റെ 

പ്രണയം വിരിഞ്ഞേനെ 

എനിക്ക് നിന്റെ കഥകളിലെ 

വാക്കുകളാകണം 

ആ ചിന്തകളിലൂടെ

പറന്നു നടക്കണം 

നീ കാണുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ 

താലോലിക്കണം 

നിന്റെ മനസ്സ് 

പകർത്തി എഴുതണം

നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന
നിമിഷങ്ങൾ
ഒരു വേള
അസ്തമിച്ചെങ്കിൽ
എനിക്ക് നക്ഷത്രങ്ങളെ
ഉമ്മ വെക്കാമായിരുന്നു 

നിന്റെ
കണ്ണുകളിലൂടെ
ഞാൻ കണ്ട
കാഴ്ചകളിൽ
എന്നെ മാത്രം
കണ്ടില്ല

നീ
ഉണർന്നിരിക്കുന്ന
രാവുകളെ
പ്രണയിക്കാനാണെനിക്കിഷ്ട്ടം
സ്വപ്‌നങ്ങൾ
ചിറക് പടർത്തി
പറന്നുയരുന്ന
മഞ്ഞുമൂടിയ രാവുകളെ

നമുക്ക് നടന്നാലോ
പുല്ലുകളെ പുണർന്ന്
സ്വപ്‌നങ്ങൾ തലോടി
കൈകൾ കോർത്ത്
പ്രണയത്തിൻ താഴ്‌വരയിൽ
മഞ്ഞുമല തേടി
അസ്തമിക്കാത്ത രാവിലൂടെ

നീ                                                             

അടുക്കുംതോറും

ഞാൻ

അകന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു

കണ്ണിലെ പ്രണയം

ഒളിപ്പിച്ച്

ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി

മറച്ച്

ഏകാന്തമായ്

വഴിമാറി

വെറുതെ നടന്നു

മിന്നി മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന
ഓർമ്മകൾക്കിടയിലെവിടെയോ
നിൻറെ പേര് ഞാൻ
മറന്നു വെച്ചു

എൻറെ
കണ്ണീരിൽ
ആളിക്കത്തിയത്
നിൻറെ ഓർമകളുടെ
പറുദീസയായിരുന്നു

നീ ഒരു
നിഴലായ്
അലിഞ്ഞു ചേർന്നാൽ
ഞാൻ ഒരു
വെളിച്ചമായ്
കൂടെയിരുന്നേനെ

അകലും തോറും
നിന്നിലേക്കടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന
നിമിഷങ്ങളെ,
ഞാൻ
കപ്പലിൽ കയറ്റി
നാട് കടത്തി

നഷ്ട്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ
ലേലത്തിൽ വിൽക്കണം
കിട്ടുന്ന വിഹിതം
കാറ്റിൽ പറത്തണം
ആ കാറ്റിൽ നീ
കടപുഴകി വീഴണം
കിനാവിൻ വില നീ അറിയണം

നീ ഒരു മഴയായി
എന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങണം
ആ നിർവൃതിയിൽ
എനിക്ക് ലയിക്കണം
ഒരു പുഴയായ്
ഞാൻ ഒഴുകിത്തുടിക്കും 
മരുഭൂമിയിൽ
നീയെന്നെ പിന്തുടരണം
മരീചികയായ് നമുക്ക് 
ഒളിച്ചു കളിക്കാം

എനിക്ക് നിൻറെ 
കവിതകളിലെ വരികളാകണം
ചിത്രങ്ങളിലെ വർണങ്ങളാകണം
കഥകളിലെ രാജകുമാരിയാവണം
സ്വപ്നങ്ങളിലെ കാമുകിയാവണം
നെഞ്ചിലെ പ്രണയമാവണം

മഴ മാറി
മാനം തെളിഞ്ഞു
മഴവില്ലും മാഞ്ഞു
മനസ്സ് മാത്രം
മിണ്ടിയില്ല

ഞാൻ ഒരു
മഴ ചോദിച്ചപ്പോൾ,
വെയിലിൽ
മഴതുള്ളി ചാലിച്ച്
നീയൊരു
മഴവില്ല് തന്നു

നിൻറെ കണ്ണുകളിൽ
ജ്വലിക്കുന്ന പ്രണയത്തെ
ഞാൻ ചുംബനങ്ങൾ
കൊണ്ട് കെടുത്തി 

എൻ്റെ വട്ടും 

നിൻറെ വട്ടും 

കൂടി ചേർന്നപ്പോൾ 

ജീവിതം ഒരു 

വട്ട പൂജ്യമായ് 

എൻ്റെ മുഖം
മടുത്തു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ്
ഞാൻ
നിൻറെ മുഖം
നോക്കി തുടങ്ങിയത്

  ഞാൻ നടന്നു 

  ഇളം വെയിലിൻ 

 തണലിലൂടെ 

 ഓർമകളെ 

 തട്ടി തടഞ്ഞ് 

 നീ വരാത്ത 

 വീഥികളിൽ 

 നിൻറെ 

 കാൽപ്പാട്‌ 

 തേടി 

ഭൂമിക്കും
ആകാശത്തിനും
ഉത്തരം മുട്ടിയപ്പോൾ
നീയൊരു
ചാറ്റൽ മഴയായ്
തിമിർത്താടി

അനുവാദം വാങ്ങിയല്ല 

നടന്ന് വന്നത് 

അനുവാദം ചോദിച്ചല്ല 

കടന്ന്  പോയത് 

നമുക്കിടയിൽ 

അനന്തമായ 

അകലം 

കാറ്റിന്  പോലും 

മൗനം 

വാക്കുകൾ മഴയായ് 

ചാറിയെങ്കിൽ 

പ്രണയം 

കടലായ് 

മാറിയേനെ 

      നിന്നെ 

      ചുംബിച്ച് 

      കൊതി തീരാത്ത 

      എൻറെ 

      ചുണ്ടുകളെ 

      കൊത്തിനുറുക്കി 

       ഞാൻ 

നീ പകുത്ത് തന്നത് 

നെഞ്ചിലെ ചൂടാണ് 

ചുണ്ടിലെ കാമമാണ്‌ 

കണ്ണിലെ പ്രതീക്ഷയാണ് 

സ്വപ്നങ്ങളുടെ കലവറയാണ്

നിശ്ശബ്ദ പ്രണയമാണ്

ഞാൻ മരണപ്പെട്ടു
നിൻറെ നിശബ്ദ തടവറയിൽ
വാക്കുകൾക്ക് കാതോർത്ത്
വിങ്ങിപ്പൊട്ടി
ശ്വാസംമുട്ടി
മരണം വരിച്ചു  

പുനർജനിയിൽ

ഒരു പക്ഷിയായ് ജനിക്കണം 

നിൻറെ പ്രണയ വലയത്തിൽ നിന്നും 

ഫിനിക്സ് പക്ഷിയായ് 

പറന്നുയരണം 

അതിരുകളില്ലാതെ പറക്കണം 

                                                   

സിദ്ധാ

നീ നടന്നകന്ന 

വഴിയരികിൽ 

കാത്തിരിപ്പുണ്ട്‌ ഞാൻ
കൈയ്യിൽ 

ഒരു പിടി ഉത്തരങ്ങളുമായ്  

നിനക്ക് പോകാൻ
തിടുക്കമായോ
വെള്ള പുതച്ച ശരീരത്തിൽ
ഉറങ്ങാൻ കൊതിയായോ
ആ നെഞ്ചിൽ
തുടിപ്പുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ
ഞെരമ്പിൽ ചോരയും
നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ
എന്റെ നിലവിളി
നീ കാണുന്നുണ്ടോ
ഈ ഗദ്ഗതം
കൊണ്ട് പോകല്ലേ
ഞാൻ അലറി
ചങ്ങലയിൽ കുരുങ്ങി
പാവമെൻ ശബ്ദം
കേട്ടില്ലെൻ രോദനം
കണ്ടില്ലെൻ കണ്ണീർ
തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ
നടന്നകന്നു
ഏതോ മാവിൻ
തടിക്കുള്ളിൽ മറഞ്ഞു
ആര്ത്തിരംബിയ അഗ്നിയിൽ
ശുദ്ധി വരുത്തി
മറഞ്ഞു പോയി വെറുമൊരു ഓർമയായ്‌ നീ 

കത്തിജ്ജ്വലിക്കുന്ന
സൂര്യൻ
കത്തിയെരിയുന്ന
പ്രണയത്തിൻ
താപത്തിലുരുകി
പെയ്തു പേമാരിയായ്
ഭൂമിയിൽ പ്രളയമുണ്ടായി 

                 

എൻറെ കവിതകളെ
പ്രണയിച്ച നിന്റെ 

കണ്ണുകൾക്ക്‌ 

നീ കാണാത്തൊരു                  
നൊമ്പരം 

ഞാൻ കണ്ടു

മഞ്ഞിനെ പ്രണയിച്ച
പുൽക്കൊടിക്ക്
ജലദോഷം പിടിക്കുമോ ?

മഴയെ പ്രണയിച്ച
വേഴാമ്പലിന്
പനി  പിടിക്കുമോ ?

മഞ്ഞിനേയും മഴയേയും
പ്രണയിച്ച എനിക്ക്
വട്ട് പിടിക്കുമോ ?

എനിക്ക് പ്രണയിക്കണം
മഴ നനഞ്ഞ് നടക്കണം
കാടും മേടും ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ്
പുഴയും പുൽമേടും തലോടി
പ്രകൃതിയെ കാമിച്ച് ജീവിക്കണം 

 നമുക്ക് കോർക്കാം
 റെമി മാർട്ടിൻ നുകർന്ന  ചുണ്ടുകൾ
 നമുക്ക് നോക്കാം
 റേബൻ കണ്ണുകളിൽ
 നമുക്ക് തലോടാം
 ഐ ഫോണ്‍ പിടിച്ച കൈകൾ
 നമുക്ക് കെട്ടിപ്പിടിക്കാം
 പൂമ പൊതിഞ്ഞ ശരീരങ്ങൾ
  നമുക്ക് ഒന്നാകാം
  കാലത്തിന് ടെക്നോളജിയിൽ

എനിക്ക് ചുറ്റും നീയുണ്ട്
നിനക്ക് ചുറ്റും ഞാനുണ്ട്
നമുക്ക് ചുറ്റും എന്തുണ്ട് ??
തല തിരിഞ്ഞൊരു ലോകമുണ്ട്

നാളെ കരയാൻ
ബാക്കി വെച്ച
കണ്ണീരിനു
കുമിളയുടെ
ആയുസ്സേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ

വർഷം 2

പതിയെ നടന്നു നീങ്ങി
വർഷം  രണ്ടങ്ങ്‌ മിണ്ടാതെ
കളിച്ചും ചിരിച്ചും
ഓടിയും ചാടിയും
എനിക്ക് പിടി തരാതെ
പിന്നെയെങ്ങൊ പുറകോട്ട്
തെല്ലൊന്ന് നോക്കിയപ്പോ
കണ്ടില്ല ഞാൻ എൻറെ
കാൽപ്പാടുകൾ
എവിടെ മറഞ്ഞു നീ
എങ്ങോട്ട് പോയി നീ
കാലത്തിൻ  കൈതാങ്ങി
വർഷം  മറന്ന് പോയ്‌ 

കിനാവിന്‍റെ താഴ്വരയിലൊരു
തൂവല്‍കൊട്ടാരം കെട്ടി
ചിറകുവിരിച്ചങ്ങിരുന്നു
രാവേറുവോളം ഞാന്‍

കണ്ണിലെ
പ്രണയം
കാണാതിരിക്കാന്‍
കണ്ണ്
തുരന്ന്
കുപ്പിച്ചില്ല്
വിതച്ചു

നിനക്കേകുവാന്‍
കാത്തുവെച്ച
പ്രണയതാളുകളില്‍,
വിശപ്പിന്‍റെ
വരികള്‍ കൊണ്ടൊരു
കവിത
കുറിച്ചു ഞാന്‍

എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിലേക്കുള്ള
ദൂരം വെട്ടിച്ചുരുക്കാന്‍
പല ഹൃദയങ്ങളിലൂടെയും
പാഞ്ഞു നടന്നു ഞാന്‍

പ്രണയത്തില്‍ അറിയാതെ കാലുവെച്ചു
പ്രണയം പറയാതെ ഒളിച്ചുവെച്ചു
പ്രണയ കടലില്‍ നീന്തി തുടിച്ചു
പ്രണയ തൊട്ടിലില്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു
പ്രണയിച്ചു പ്രണയിച്ചങ്ങനെ നടന്നു
പ്രണയ കെണിയില്‍ തൂങ്ങി കിടന്നു

ബാല്യത്തിലൂടെ നീന്തി
കൌമാരത്തിലൂടെ നടന്ന്
യവ്വനത്തിലൂടെയോടി
വാര്ധക്യത്തിലൂടെയിഴഞ്ഞു
മരണത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു ഞാന്‍

ഒരു സന്ധ്യകൂടി നീങ്ങി
വഴിയരികിലെന്നെ തനിച്ചാക്കി
വീണുടഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളും
കാലിടറിയ നൊമ്പരങ്ങളും
നെഞ്ചിലേറ്റി വഴിമാറി
നടന്നകന്നു ഇരുളിന്‍ മാറിലൂടെ
ഏകാകിയായെന്‍ നിഴലുകള്‍
കണ്ണീരിന്‍ കുംബിളുമായ്
പുലരിതന്‍ വഴിത്താരയില്‍
കത്തിക്കരിഞ്ഞ താരകമായ്

അവന്‍ എന്നെ ഭ്രാന്തമായ് സ്നേഹിക്കുന്നു
സ്വര്‍ണക്കൂട്ടില്‍ സ്വപ്നം കണ്ടു കഴിയാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട ഒരു പക്ഷി
ചെയ്ത തെറ്റിന് സ്വയം ശിക്ഷവാങ്ങി ഒതുങ്ങികൂടാനെ എനിക്ക് കഴിയൂ
എന്നെ മനസ്സിലാക്കണം, മറക്കണം
എന്നുമുണ്ടാവും എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനകളില്‍
മറന്നു പോകരുതേ എന്ന ഒറ്റ പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ

എവിടെ
ചുണ്ടിലെ
പ്രണയം
നെഞ്ചിലെ
ദാഹം
കണ്ണിലെ
കാമം
ഹൃത്തിലെ
സ്നേഹം

എവിടെ നീ
നിന്റെ ചൂട്
നിന്റെ സ്പര്‍ശനം
നിന്റെ ചുംബനം
നിന്റെ കാല്‍പാട്
നിന്റെ നിഴല്‍

ചേതനയറ്റ
എന്റെ
ശരീരം
കാത്തിരുന്നു വെറുതെ

നിനക്കായ് നിനക്കായ് നിനക്കായ് മാത്രം

ഞാന്‍ ഒരു ഭ്രാന്തിയാണ്
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
തടവറയില്‍
ശ്വാസംമുട്ടി
കഴിയുന്ന
കൂരിരുട്ടിനെ
പ്രണയിച്ചു
വഞ്ചിച്ച
കാലത്തിന്റെ
ഗര്‍ഭം
ഉദരത്തില്‍ ചുമന്നു
നെട്ടോട്ടമോടുന്ന
വികാരത്തിന്‍
മാറില്‍ ഉറങ്ങുന്ന
വെറും
ഭ്രാന്തന്‍
ചിന്തകളുടെ
കാമുകി

മഴ

കാമം നിറഞ്ഞ മിഴിയാല്‍
അടുത്ത് വന്നിരുന്നു
എന്നെ തൊട്ടു തലോടി
മടിയില്‍ കിടത്തി
കെട്ടി പിടിച്ചു
വരിഞ്ഞു മുറുക്കി
ചുണ്ടുകള്‍ കോര്‍ത്ത്‌
ചുംബിച്ചു തള്ളി
ആര്‍ത്തിരമ്പി
അട്ടഹസിച്ചു
പെട്ടെന്ന് പെയ്തു മറഞ്ഞു
ഒരു വേനല്‍ മഴ

കരളും തേങ്ങി
കരയും തേങ്ങി
കരള്‍ കവിഞ്ഞൊഴുകി
കര കവിഞ്ഞൊഴുകി
കണ്ണീരില്‍ ഞാന്‍ മുങ്ങി
കടലില്‍ അവന്‍ മുങ്ങി

നിന്നെ കുറിച്ച് നാല് വരി
നീയറിയാതെ മൂന്നു വരി
മനസ്സിലെന്നും രണ്ടു വരി
പ്രാണനെന്ന ഒറ്റ വരി

എനിക്ക് മരണമില്ല
മരണപെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
ശരീരവും ആത്മാവും
നിന്റെ ഓര്‍മകളുടെ
തടവറക്കുള്ളില്‍